Resulta que ao chegar

​

[...]
Santiago, lonxe do sol;
auga de mañán antiga
trema no meu corazón.

Madrigal á cidade de Santiago
Federico García Lorca​

Resulta que ao chegar

Resulta que ao chegar os pés doridos
case voan ao ceo moi lixeiros,
e os ollos nos tellados sorprendidos
permanecen nas torres prisioneiros.

Os camiños que enchen os sentidos,
as chuvas e os ventos derradeiros,
entréganse cos brazos decididos
nesa praza onde todos son primeiros.

E case suspendida nesa hedra
verde escura que lambe o rugo muro,
cada historia detívose na pedra.

Entón, como absorbida por un mago,
a alma ascende no incenso branco e puro
polos aires galegos de Santiago.